Unieke plekken in Brazilië

Brazilië is onze grootste reisbestemming. Wat een enorm land en wát een diversiteit. Het is onmogelijk om heel Brazilië in korte tijd te leren kennen. De afstanden zijn gigantisch, de binnenlandse vluchten lang. Vandaar dat ik ervoor koos om 2 regio’s aan te doen: Matto Grosso do Sul (ofwel de Zuidelijke Pantanal) en de staten Maranhão en Ceará, in het noordoosten. Wellicht klinken deze gebieden u niet heel bekend in de oren en dat kan zeker kloppen! Steeds vaker reizen wij als reisspecialisten af naar de minder bekende gebieden. Hieronder een verslag van mijn reis langs enkele unieke plekken in Brazilië.

De Pantanal, Matto Grosso do Sul

Na een nachtje in de omgeving van de luchthaven van São Paulo vloog ik door naar Campo Grande. Wat klinkt als een klein dorp, is in werkelijkheid een gigantische stad met ruim 800.000 inwoners. Bij het professionele kantoor van Localiza haalde ik mijn huurauto op en al gauw liet ik de drukte van de stad achter me. Op naar de wildernis. Na zo’n 4 uur rijden verliet ik de grote geasfalteerde weg en stond mij nog een flinke rit over de felrode zandpaden te wachten naar mijn verblijfplaats voor vanavond: een kleinschalige lodge in het hart van de Pantanal. Het was al tegen zonsondergang. Plots stak daar een reuzenmiereneter met jong de weg over, alsof er niets aan de hand was. Welkom in de Pantanal!
Enkele minuten laten passeerde hoog boven mij in de lucht een koppel blauwe ara’s, zo typisch voor dit gebied. Als groot natuurliefhebber heb ik al vele spectaculaire natuurgebieden mogen bezoeken; de Pantanal ontbrak echter nog altijd op mijn lijstje. En wát een diversiteit! De hierop volgende dagen genoot ik enorm van mijn verblijf in Pousada Aguapé. Van haar vriendelijke staff, van de uitstekend verzorgde excursies (waaronder paardrijtochten, wandelingen, jeepsafari’s en bootsafari’s) en de prima maaltijden. Ook bezocht ik iets verderop in de omgeving van Miranda de fantastische Caiman Lodge en het intieme Refugio da Ilha, beiden al jaren de voorkeursaccommodaties van Tico. Ons laatste bezoek was alweer eventjes geleden maar gelukkig waren ook mijn ervaringen ter plaatse weer subliem. Wat een pareltjes! Tico Reis Consult is expert in het zoeken van dergelijke unieke plekken in Brazilië.

Bonito, Matto Grosso do Sul

Ik verliet Miranda en reed over een uitstekend geasfalteerde weg naar Bonito. Onderweg kan men een bezoek brengen aan het natuurreservaat ‘Boca da Onça’. Hier kan prachtig gewandeld worden door de natuur met onderweg aangename stops bij de vele watervallen die zorgen voor wat verkoeling. Bonito (wat ‘mooi’ betekent in het Portugees), wordt door maar weinig internationale toeristen bezocht door de ietwat afgelegen locatie maar is een must-visit voor natuurliefhebbers! In de omgeving kunt u een bezoek brengen aan de spectaculaire ‘Gruta do Lago Azul’, een prachtige grot waarin zich een helderblauw meer bevindt. Bonito is hét schoolvoorbeeld van ecotoerisme en men gaat hier zéér zorgvuldig te werk. Alleen onder begeleiding van een lokale gids kan de grot worden betreden. Wat een plaatje! In één van de vele riviertjes in de omgeving van Bonito snorkelde ik in het kraakheldere natuurlijk gefilterde water met zoetwatervissen. Als fanatiek duiker en onderwaterliefhebber was dit een totaal nieuwe ervaring. Het voelt als een kijkje in een gigantisch aquarium.

Lençois Maranhenses National Park, Maranhão

Na mijn huurauto weer keurig netjes te hebben ingeleverd op de luchthaven van Campo Grande, volgde een lange binnenlandse vlucht naar São Luis, inclusief overstap op de comfortable en giga-moderne luchthaven van Brasilia. Na nog eens een rit van zo’n 4 uur per privé-transfer naar Barreirinhas, arriveerde ik bij het comfortabele Porto Preguiças Resort. Een welverdiende caipirinha was wel op zijn plaats. We bevinden ons hier in het gebied van het Lençois Maranhenses National Park, ook wel bekend als de ‘Sahara van Zuid-Amerika’. U vindt hier gigantische duinpartijen tussen de zee en het binnenland. In het regenseizoen (en dan vooral aan het einde van het regenseizoen zo rond mei/juni) zijn de lagunes gevuld met regenwater, een spectaculair gezicht! Dit jaar waren de meeste lagunes reeds opgedroogd aan het einde van augustus, maar even goed was de tocht per jeep door de duinen en het uitzicht op de duinen tijdens een mooie zonsondergang onvergetelijk! Vanuit Barreirinhas reisde ik verder over de rivier naar Caburé waar de vriendelijke chauffeur André mij met een grote glimlach verwelkomde. Ik naam plaats in zijn enorme 4WD en startte één van de mooiste en meest bizarre autoritten uit mijn carrière als reisspecialist: over het strand! De tocht naar de strandnederzetting Jericoacoara is én te groot om in 1 dag af te leggen, daarnaast is een stop in de delta van Parnaíba absoluut aan te bevelen. Ik sliep hier in een sfeervolle pousada in het centrum van de stad en maakte de volgende ochtend een prachtige boottocht door de delta. Onze lokale goedgemutste gids wees ons op een groep brulapen in de boom en navigeerde ons met grote zorg door de mangrovebossen. Na deze ervaring stond het traject (jawel, wéér over het strand!) naar Jericoacoara op het programma.

Jericoacoara, een klein en geïsoleerd culinair paradijs

In de namiddag arriveerden we in Jericoacoara. Ik begreep nu waarom André wat nerveus was toen onze boottocht door de delta wat meer vertraging opliep. Door het opkomende getijde kan het laatste traject naar Jericoacoara alleen met eb worden gereden. Enige haast was nog zeker geboden! Jericoacoara is fantastisch. Alleen te bereiken via ofwel het strand, of een hobbelig zandpad. Zeker niet voor iedereen, al is er zelfs recentelijk een modern & luxueus hotel geopend. Veel leuker is het unieke Vila Kalango waar ik mocht overnachten. Luxe, maar met een lokale en zeer intieme sfeer. Wat mij opviel is het enorme aantal kleine maar fantastische restaurantjes waar je zowel voor de lunch, als ’s avonds kunt dineren. Veel Italiaanse invloeden zijn te vinden in de keuken van ‘Jeri’, zoals Jericoacoara door haar inwoners wordt genoemd. En laat dat nou perfect mixen met het beste van de Braziliaanse keuken! Jericoacoara is een heerlijke oase om een enerverende tocht in alle rust af te sluiten, te genieten met een goed boek bij het zwembad, een lange strandwandeling te maken of te staren naar die perfecte zonsondergang.

Mijn laatste stop: Rio de Janeiro

De mooiste stad van Zuid-Amerika. Dat vond ik toen, en dat is het nog steeds! Weliswaar iets uit balans door de zojuist afgesloten Olympische Spelen en de Paralympische Spelen nog in aantocht, maar nog altijd even mooi! Het is winter in Rio de Janeiro. De zon schijnt en het is zo’n 27 graden. Uitzonderlijk voor de tijd van het jaar. Ik ben er in het weekend. De carioca’s (zoals de inwoners van Rio de Janeiro worden genoemd) genieten van de zee met een caipirinha in de hand op het strand van Copacabana en Ipanema. Jong en oud, rijk en arm; iedereen flaneert over Zuid-Amerika’s beroemdste boulevard: de Copacabana. Ik zie jongeren rolschaatsen, volwassenen wandelen, hardlopen, of fietsen en een hoogbejaarde dame met haar scootmobiel heen en weer rijden. Ik bezoek deze keer ook weer mijn favoriete wijk Santa Teresa. Gelukkig rijdt het traditionele trammetje weer na jarenlang stil te hebben gestaan na een tragisch ongeval. Santa Teresa bruist, zeker in de avonduren wanneer kleine restaurants en bars de deuren openen. Erg leuk zijn de bijzondere kleinschalige boutique hotelletjes die hier als paddenstoelen uit de grond schieten. Oude, koloniale huizen worden met veel oog voor detail opgeknapt en omgetoverd tot de mooiste juweeltjes. Ik kom zeker terug.